Yaşla alakalı mı ?yoksa şimdiki gençlerde bu soruyu kendine sorar mı?Çünkü ben 40 ‘ıma kadar bu tür soruları kafama takmadığımı ve kendime sormadığımı biliyorum.
Yaş ilerledikçe mi olur bu tür sorular ? Size de oluyor mu?
Oluyorsa yalnız değilmişim :)
Şu an 47 yaşındayım ve 40 ‘lı yaşlarıma geldiğimde işaretleri okumaya başladım sanırım.
Delice koşturan bir kurumsal iş hayatının içindeki saate bakmaksızın kendimden geçtiğim çalışmalarım, emeklerim,
olsun ben yaparım demelerim derken ,
alın terimi bile alırken dilenci gibi hissettiren insanlardan ve tüm iyi niyetlerimin rüzgara karşı dalgalarda yüzmeye çalışırken
aslında karşımdakilerin koca bir sömürücü olduğunu anladığımda aydınlanmayı yaşadım sanırım.
Ne verirsen onu alırsın cümlesini dengeyi bilmeyenler için değil sanırım.Denge önemliymiş.
Sizde benim gibi alabilmeyi ,istemeyi bilmeyi değilde daha çok vermeyi bilenlerden ve bunun da dozunu kaçıranlardansanız hayal kırıklıklarınız kaçınılmaz.
Evet işte bunların aydınlanmasında sordum kendime, "yanlış giden bir şeyler var sanırım,
peki benim hayat amacım ne?”
Kişisel gelişiminiz ,hayat tarzınız, yaşamınız mizacınıza aykırı ise başarısızlıklar, sömürü kurbanı olmak, alakan olmayan kuyulara düşmek ,çok çalışsan bile hakkını yeterli alamamak, emeklerinin değersiz gözükmesi, sevdiklerinin seni anlamaması gibi gibi bir çok şeye maruz kalıyorsun olduğunu şimdi görebildiğimi düşünüyorum.Hayatını sen yönetmiyorsun ipler başkalarının elinde kukla gibi savruluyorsun ve bu da işten eve kadar büyük bir kısır döngüye dönüşüyor.
Yani sen kendine değer vermezsen ,kimse sana o değeri vermiyor.Önce kendi değerini bir anla…önce kendini sev …Sen kendine hoyrat davranırsan çevrendekiler de sana uyar ..Çünkü örnek aldığı sensin, ona o kapıyı açan onlara sensin.
Egoistlik anlamında bahsetmiyorum, bencillikten hiç bahsetmiyorum.Ben bilirim, ben önemliyim, benim dediğim olur, ben şuyum buyum gibi büyüklük vasıfları hiç hiç değil...
Hani "ben önemli değilim onlar mutlu olsun", "onlar benden daha önemli, ben idare ederim" bakış açılarına sahipler için söylediklerim.
“Sen değişirsen etrafın değişir “ bir kitapta okuduğum ilk öğrendiğim etkili cümleydi.Nasıl yani? ne demek istiyor demiştim ilk okuduğumda..
Üzerine 7 sene geçti okuduğumda ve kesinlikle çok doğru bir cümleymiş…
İşte bu yazının başında yazdığım "işaretler" bunlar…
O zaman bir sor kendine “ben kendi hayat amacımı yaşıyor muyum?”
Sorarsan yeni bir döngün başlar ve günlerine ,saatlerine cevapların önüne tek tek düşmeye başlar …
Arkasından hayatını bulmak için soracağın sorular bir iken sıra sıra dökülmeye başlar.
Merak edersin ve dersin ki “peki yolumu nasıl bulacağım ?” İnanmayacaksın ama, telefonunda baktığın sosyal medya hesaplarında bir paylaşımda, kitapların cümlelerinde ,belki bir filimin sahnesinde , otobüs duraklarındaki reklamların bir cümlesinde, yolunu bulacağın cevaplar işaretler sana gözükmeye başlar.
İşte o zaman kendini maceranın akışına
bırakırsan harika ve eğlenceli bir yolculuk başlar. Bilmece gibi gelen işaretler sana ihtiyacın olan her şeyi sunmaya başlar. Yüzüne gülümsemeler belirir inanamazsın olanlara .
Yeteki zamana bırak ,kendini güvenle yaratıcının güzel enerjisine onun sunduğu akışa bırak ,uzaklaş kalabalıklardan ,huzur bulduğun doğaya yada her ne seviyorsan oraya git ve oralarda konuş kendinle ,sor sorularını sonrada sadece gözünü kapat, hisset ve iç sesini dinle….Bulacaksın sendeki seni…
Sevgili okuyucum ,neden yazdım bunları?Çünkü ben kendim için birazcık bir şeyler keşfetmeye başladım sanada anlatmak istedim 40 yaşımdan yaşadığım şeyleri yazıyorum ki hayat kaosunda kaybolmuş hissediyorsan sende içindeki o potansiyeli kendindeki ışığı bul istiyorum.
Artık ne para hırsım, ne hedeflerim, hiç bir şeyin önemi yok. Sadece uğruna kendimi adadığım yeteneklerim ve mizacıma uygun hayatımda kim ne der demeden yaşamak var.Ne hissediyorsam onu paylaşmak ,yeteneklerimi farketmek geliştirmek ve onları insanlarla, öğrencilerimle paylaşmak var. Soranlara cevap vermek, öğrenmek isteyene bildiklerimi öğretmek. Özgürce yeteneklerime uygun işler yapmak …Bunu yaptığım için maddi kazançlarda kendiliğinden zaten akıyor, daha çok ailemle bir aradayım ,daha çok dostlarımla bir aradayım ve daha çok geziyorum ,daha çok dinleniyorum. Daha çok kendimi dinliyorum.Şükürler olsun..
Sorularım yok değil tabiki var.Çünkü hayat sorular içeriyor ama bunlar hayat yoluma neşe ,çeşit katacak sorular artık.
Artık dalgalarla savaşmıyorum .Nehir olmuş hayatın içinde sevgiyi daha güzel hissederek akıyorum.
Bu hayat yolculuğu inanılmaz öğretilerle dolu.Neden başıma geldi kurban rolünü bıraktım .Artık o şekil bakış açısı değil de “bu bana ne kattı “vb gibi gibi farklı bakış açıları var artık..
Peki sen kimsin?
Hayat iplerin senin elinde mi ?
Sence kendi yolunda mı ilerliyorsun?
Hayat amacını buldun mu?
İçimden geldiği gibi yazdım
Ebrulyce hikayeler....
Sevgiler…..
Σχόλια